Bilim İnsanları Oksijene İhtiyaç duymadan Yaşayan İlk Canlıyı Keşfetti. Evrenle ve içindeki deneyimimiz hakkında bazı gerçekler değişmez görünüyor. Hiçbir şey ışıktan süratli gidemez. Oldukca hücreliler yaşamak için oksijene gereksinim duyar. Sadece, bir tanesini tekrardan düşünmemiz gerekebilir.
Bilim insanları, oksijene gereksinim duymayan ilk oldukça yönlü organizma olan, deniz balığı benzeri bir parazit’in mitokondriyal genoma haiz olmadığını keşfettiler. Bu da, bunun nefes almadığı anlamına geliyor. Aslen yaşamını oksijene bağlı olmadan sürdürür.
Yaşam,1.45 milyar yıl ilkin solunum halletmeye başladı. Daha büyük bir Arkea (yada Arkebakteriler) daha minik bir bakteriyi yuttu ve bir halde bakterinin yeni yuvası her iki taraf için de kazançlıydı ve ikisi beraber yaşamlarını sürdürdü. Bu ortak yaşar ilişki, beraber gelişen iki organizma ile sonuçlandı ve sonunda içine yerleşen bakteriler mitokondri adında olan organeller haline geldi.
Kırmızı kan hücreleri hariç vücudunuzdaki her hücrenin oldukça sayıda mitokondrisi vardır ve bunlar solunum süreci için gereklidir. Bazı organizmaların düşük oksijenli yada oksijensiz koşullarda gelişmesine müsaade eden uyarlamalar bulunduğunu biliyoruz. Bazı tek hücreli organizmalar anaerobik metabolizma için mitokondriye bağlı organelleri geliştirdi.
Sadece yalnız anaerobik oldukça hücreli organizmaların olasılığı bazı bilimsel tartışmaların mevzusu olmuştur. Kısaca, İsrail’deki Tel Aviv Üniversitesi’nden Dayana Yahalomi liderliğindeki bir araştırmacı ekip, Henneguya salminicola adlı ortak bir somon parazitine bir kez daha bakmaya karar verdi.
Bu, mercanlarla,denizanalarıyla ve deniz şakayıklarıyla aynı soya ilişkin bir sölenteradır. Balık etinde oluşturduğu kistler göze hoş görünmese de, parazitler zararı dokunan değildir ve tüm yaşam döngüsü süresince somon ile yaşayacaktır.
Ev sahibinin içine sıkışmış olan minik sölentera oksijensiz koşullarda hayatta kalabilir. Fakat tam olarak iyi mi bulunduğunu, yaratığın DNA’sına bakmadan bilmek zordur- bilim adamları da bununla uğraşıyor.
H. salminicola ile ilgili yakın bir emek harcama yürütmek için derin sıralama ve flüorışıma mikroskopisi kullandılar ve mitokondriyal genomunu kaybettiğini buldular. (flüorışıma, florasan lambaların soğuk beyaz ışığının deposudur. )
Yakın ilişkili bir sölentera balık paraziti olan Myxobolus squamalis’de aynı sıralama ve mikroskopik yöntemler bir denetim olarak kullanıldı ve açıkça bir mitokondriyal genom gösterdi. Bu sonuçlar, hayatta kalmak için oksijene gereksinim duymayan oldukça hücreli bir organizma bulunduğunu göstermektedir. İlgili yazı: Oldukca hücreli hayvanlar iyi mi gelişti?
Tam olarak iyi mi hayatta kalmış olduğu hala bir gizem. Adenosin trifosfatın ev sahibinden sızması olabilir, sadece bu hemen hemen belirlenmemiştir. Uzun seneler süresince, temelde özgür yaşayan bir denizanası atasından bugün gördüğümüz oldukça daha kolay parazite dönüştüler.
Orijinal denizanası genomunun çoğunu kaybettiler, fakat acayip bir halde – denizanası iğne hücrelerini çağrıştıran karmaşık bir yapıyı koruyorlar. Bu tarz şeyleri sokmak için değil, ev sahiplerine yapışmak için kullanıyorlar. Bu tarz şeyleri yukarıdaki resimde görebilirsiniz. Bunlar, göz benzer biçimde görünen şeylerdir.
Bulgu, balıkçılığın parazit ile başa çıkma stratejilerini uyarlamalarına destek olabilir; insanoğlu için zararsız olmasına karşın, asla kimse minik acayip denizanası ile dolu somon almak istemiyor.
Fakat bu hem de yaşamın iyi mi işlediğini anlamamıza destek olan bir bulgu.
Araştırmacılar, “keşfimiz, anaerobik bir ortama uyumun tek hücreli ökaryotlara özgü olmadığını, hem de oldukça hücreli, parazitli bir hayvanda da geliştiğini doğruladı.”diyor. “Bundan dolayı, H. salminicola bir aerobikten hususi bir anaerobik metabolizmaya evrimsel geçişi idrak etmek için bir fırsat sunmaktadır.”
