Bahattin Karakoç (D: 1930, Kahramanmaraş, Elbistan, Ekinözü – Ö: 17 Ekim 2018, Kahramanmaraş, 88 yaşlarında) Ozan, yazar.
Ozan Abdürrahim Karakoç‘un kardeşidir. Adana Düziçi Köy Enstitüsü’nde, sonrasında Hasanoğlan Köy Enstitüsü Sıhhat Kısmı’nde okudu.
Kahramanmaraş’taki sıhhat müesseselerinde sıhhat memuru olarak çalıştı. 1982 senesinde emekli oldu.
Geleneksel şiiri benimsedi. Hareket, Hisar, Türk Edebiyatı ve Töre dergilerinde şiirleri yayımlandı.
- Çeşitli gazete ve dergilerde yazdı. Kahramanmaraş’ta 1986-1987 yıllarında Dolunay dergisini çıkardı.
- Her yıl düzenlenen Dolunay Şiir Şölenlerini başlattı. 1986 Türkiye Yazarlar Birliği tarafınca senenin şairi seçildi.
- 1989 senesinde Kültür Bakanlığı tarafınca ülkemizi temsilen “Strugua Uluslar Arası Şiir Akşamları Festivali”ne katıldı ve burada bir bildiri sundu.
- 1991 senesinde Diyanet Vakfı’nca düzenlenen “Münacaat Yarışması”nda “Beyaz Dilekçe” adlı şiiriyle birincilik kazanmıştır.
- Bahattin Karakoç’un birçok şiiri, değişik formlarda bestelenmiştir.
Bahattin Karakoç’un Eserleri
- Mevsimler ve Ötesi, (1962)
- Seyran, (1973)
- Vakit Bir Beyaz Türküdür, (1974)
- Sevgi Turnaları, (1975)
- Ay Şafağı Oldukca Çiçek, (1983)
- Kar Sesi, (1983)
- İlkyazda, (1984)
- Bir Çift Beyaz Kartal, (1986)
- Menzil, (1991)
- Uzaklara Türkü, (1991)
- Güneşe Uçmak İstiyorum, (1993)
- Beyaz Dilekçe, (1995)
- Güneşten Öte, (1995)
- Dolunay Şiir Güldestesi, (1996)
- Leyl ü Nehar Aşk, (1997)
- Aşk Mektupları, (1999)
- Ihlamurlar Çiçek Açmış olduğu Vakit, Ay Işığında Serenatlar, (2001)
- Sürgün Vezirin Aşk Neşideleri, (2004)
- Ben Senin Yusuf’un Olmuşum, (2006)
- Sulh Çağrısı Şiirleri-Dünya Barışına Davet Grubu-Meneviş Yayınları, (2009)