Aşa Foşa yukarı, Abanhor Yaylası.
Çok eski bir hikaye, yok tabipte sifası.
Kestanenin altında verdin bana keşanı
Sözüm sözüdür demiştin
Gittin dönmedin hani
Demedim kimselere
Hep içime ağladım
Ne küstüm şu kadere
Ne de gönül bağladım
Ah Araklı Araklı
Hani gençliğim hani
Senden sonra görmedim
Ne yazı Ne baharı
Bana şahit tutulsun
Golaşanın Dağları
Az göz yaşı dökmedim
Hey gidi koca mazii
(Toplam: 36, Bugün: 1 )
