Cesare Pavese (D: 9 Eylül 1908, Santo Stefano Belbo, İtalya – Ö: 27 Ağustos 1950, Torino, İtalya) İtalyan ozan, romancı, çevirmen ve eleştirmen.
İtalyan ozan ve yazar Cesare Pavese 9 Eylül 1908’de Torino civarında Santa Stefano Belbo’da dünyaya geldi, 27 Ağustos 1950’de Torino’da 42 yaşlarında intihar etti. Torino Üniversitesi’nde edebiyat öğrenimi görmüş oldu. 1930’da mezun olunca dil ve edebiyat öğretmenliği yapmış oldu. Einaudi Yayınevi’nin kurucuları içinde yer aldı.
Şiir ve romanın yanı sıra ABD edebiyatından oldukca sayıda tercüme ürünler vermiştir. La Cultura dergisinin gösterim yönetmenliği esnasında faşizme karşı çıkan yayınları sebebiyle 1935’te tutuklanarak sürgüne gönderilmiştir. Sıhhat sorunları sebebiyle İkinci Dünya Savaşı’na katılamayan Pavese bu periyodu kız kardeşinin yanında Piemont bölgesinde geçirmiştir. 1950’de Tra donne sole (Yalnız Bayanlar Içinde) adlı romanı ile Strega Ödülü’nü kazanmıştır. Pavese, 27 Ağustos 1950’de yaşamına kendi eliyle son vermiştir.
Cesare Pavese yazın yaşamına şiirle adım atmıştır. 1936’da piyasaya sürülen Lavorare stance (Çalışmak Yorar) adlı yapıtında öznel olmayan, lirizmden uzak ve düzyazı özellikleri taşıyan bir çeşit öykü–şiir yaratmayı amaçlamış, günlük konuşma dili kuşatmasında modern yaşamın insanı içine düşürdüğü acımasız ve derin yalnızlığın boyutlarını anlatmayı amaçlamıştır.
Cesare Pavese Eserleri
Roman:
- Senin Köylerin – 1941
- Sahil – 1942
- Yoldaş – 1947
- Tepelerdeki Şeytan – 1948
- Tepedeki Ev – 1949
- Güzel Yaz – 1949
- Yalnız Bayanlar Içinde – 1949
- Ay ve Şenlik Ateşleri – 1950
Öykü:
- Ağustosta Dinlence – 1946
Günlük:
- Yaşama Uğraşı – (1935-1950)
Tecrübe etme:
- Leuko İle Söyleşiler – 1947.
Şiir:
- Çalışmak Yorar – 1930 – 1933 -1936 – 1938 – 1940.
Şiirlerinden Örnekler
ÇALIŞMAK YORAR
Evden kaçmak için yolu geçmeyi
yapsa yapsa bir çocuk yapar.
çocuk değil ki artık
tüm gün sokaklarda sürten bu adam
üstelik evden de kaçmıyor.
Hani yaz ikindileri vardır
meydanlar bomboş uzanır batan güneş altında,
geçip gereksiz bitkilerle bir bulvardan
durur yalnız adam.
Kıymet mi bunca yalnızlık, gittikçe daha yalnız olmak için?
Boştur yollar meydanlar yalnız gezildiğinde.
Oysa bir bayan durdurmalı
konuşup da beraber yaşamaya inandırmalı,
yoksa hep kendisiyle konuşur insan. bunun için de
kimi zaman körkütük olur geceleri
ve anlatır durmadan, anlatır yapmış olup edeceklerini.
Bu şekilde tenha meydanda bekleyerek
rastlanmaz elbet hiç kimseye, fakat dolaşırken sokakları
durduğu olur insanoğlunun şu şekilde bir.
Olsalardı iki şahıs, başka olurdu ev
sokaklarda bile. Hanım olurdu, değerdi dolaşmaya.
Gece kimsecikler kalmaz meydanda
Oradan geçen bu adam görmez
yararsız ışıklar içinden evleri
kaldırmaz artık gözlerini.
Kaldırımları dinler yalnızca
kendininkiler benzer biçimde nasırlı ellerin döşediği.
Doğru değil tenha meydanlarda kalmak.
Kesinlikle yolda olmalı o hanım
yalvarsan eve çeki seviye verecek.
Cesare PAVESE
Çeviren : Bedrettin CÖMERT
GELECEK ÖLÜM – GÖZLERİ GÖZLERİN OLACAK
Gelecek ölüm – gözleri gözlerin olacak
sabahtan akşama dek, gözünü kırpmadan,
sağırcasına, eski bir vicdan acısı benzer biçimde
saçma bir alışkanlık benzer biçimde
ardımızdan kovalayan bu ölüm
gelecek bigün
Boş bir sözden ayrımsız olacak gözlerin
aynada kendini gördüğünden ayrımsız her sabah,
suskun bir feryat, bir sessizlik olacak.
Ey sevgili ümit, o gün ikimiz de bileceğiz
hem yaşam hem hiçsin sen bile, ey sevgili ümit!
Her insana birdir bakışı ölümün
Gelecek ölüm – gözleri gözlerin olacak
bir alışkıyı bırakırcasına
ölü bir yüzün belirdiğini görürcesine aynada
kenetli bir dudağı dinlercesine
sükunet içinde ineceğiz o dipsiz burgaca.
Cesare PAVESE
Tercüme : Bedrettin Eli bol
ÖLÜM GELECEK VE SENİN GÖZLERİNLE BAKACAK
Ölüm gelecek ve senin gözlerinle bakacak –
sabahtan akşama dek, uykusuz,
sağır, eski bir pişmanlık
ya da anlam ifade etmeyen bir ayıp benzer biçimde
ardını bırakmayan bu ölüm.
Bir boş söz, bir kesik feryat,
bir sessizlik olacak gözlerin:
Bu şekilde görünür her sabah
yalnız senin üstünde
kıvrımlar eklerken aynada.
Hangi gün, ey sevgili ümit,
hepimiz de öğreneceğiz senin
yaşam bulunduğunu, hiçlik bulunduğunu.
Her insana bir bakışı var ölümün.
Ölüm gelecek ve senin gözlerinle bakacak.
Bir ayıba son verir benzer biçimde olacak,
belirmesini görür benzer biçimde
aynada ölü bir yüzün,
dinler benzer biçimde dudakları kapalı bir ağzı.
O derin burgaca ineceğiz sükunet içinde.
Cesare PAVESE
Tercüme : Cevat ÇAPAN
Dünya Edebiyatı
