Ebubekir Hâzım Tepeyran (D: 1864, Niğde – Ö: 5 Haziran 1947, İstanbul) Devlet adamı ve yazar.
Ebubekir Sindirim, Niğdeli Bekir Beyzade Hasan Efendi’nin erkek evladıdır. Niğde Rüştiyesini tamamlamış oldu. Hususi derslerle Arapça, Farsça, Fransızca öğrendi. Musul, Manastır, Bağdat’ta valilik yapı. Meşrutiyetin ilanından sonrasında Sivas ve Ankara Valilikleri, İstanbul Şehreminliği, Bursa Valiliği görevlerinde bulunmuş oldu.
Mütareke döneminde 2 kez İçişleri Bakanlığı yapmış oldu, bu görevdeyken Kuvay-ı Milliye’ye yardım etmiş olduğu sebebi öne sürülerek işgal ordusu tarafınca kurulan Harp Divanı’nda yargılanıp idama mahkûm edildi ve son anda kurtuldu; cezası kürek mahkumiyetine çevrildi (1920).
Tevfik Paşa’nın sadrazamlığı döneminde askeri temyiz sonucu bozunca, gizlice Anadolu’ya geçti. Ankara hükümeti tarafınca Sivas ve Trabzon valiliklerine getirildi. Cumhuriyet döneminde milletvekilliği yapmış oldu; üç kez Niğde milletvekili seçildi.
Türkçe, Fransızca şiir, anı, öykü kitapları yayınladı. Tek romanı Minik Paşa (1910) Türk yazınında mühim bir yer edinmiştir. Nabizade Nazım‘ın Karabibik romanından sonrasında köyü ve köylüyü yazınımıza sokan ikinci romancıdır. Anılarını da yazmıştır.
Yazar Oktay Akbal‘ın dedesidir.
Ebubekir Hâzım Tepeyran’ın Eserleri:
Roman:
Hikâye:
Şiir:
- Les Fleurs Dégénérés 1. cilt (1931)
- Kar Çiçekleri (1932)
Anı:
- Ebubekir Sindirim Tepeyran-Hatıraları (1944; 2. bs., Faruk Ilıkan, 1998)
- Zalimane Bir İdam Hükmü (1946)
- Belgelerle Kurtuluş Savaşı Anıları (Haz. Sadi Borak, 1982)
Öteki:
- İdarî-İctimaî Sanihat (1915)