Feyzi Halıcı – Türk Dili ve Edebiyatı

Feyzi Halıcı (D: 1924, Konya – Ö: 09 Ekim 2017, İstanbul) Ozan, yazar.

Feyzi Halıcı 1924’te Konya’da dünyaya geldi. İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi’nden Yüksek Kimya Mühendisi olarak mezun oldu.

Konya’da ticaretle uğraştı. Bir dönem senatör seçilerek parlamentoya girdi (1967).

Konya Kültür ve Gezim Vakfı’nın faaliyetlerini yönetti.

Uzun seneler “Davet” adlı edebiyat dergisini çıkardı. Geleneksel halk şiiri biçimlerini, uygar şiire başarıyla tatbik eden şairlerimizdendir.

“Fezai” mahlasıyla çeşitli dergilerde saz şiirleri yazdı. Birçok şiiri çeşitli sanatçılar tarafınca bestelendi. Bestelenen şiirlerinden bazıları: Saz Şairlerinin Diliyle Mustafa Kemal Atatürk, İstanbul ve Fetih Şiirleri, Bir Aşkın Şiirleri, İstanbul Caddesi, Gecenin Bir Yerinde İki Ceylan, Iyi sabahlar, Masmavi, Selçukya’da Aşk, Bizim Şairler, Dinle Neyden …

Evli ve 2 çocuk babası olan Feyzi Halıcı, 9 Ekim 2017 tarihinde (93 yaşlarında) vefat etti.

Emekleri:

• 1951 – Konya Gazeteciler Cemiyetini kurdu.
• 1954 – Konya’da Gül Bayramı, Gül Şöleni, Gül yarışmaları, Güvercin Güzellik yarışmaları, Zamanı Konya Mutfağı, Konya yiyecekleri mevzusunda yarışmalar düzenledi.
• 1957 – Türk Dil Kurumu üyesi oldu.
• 1959 – Konya Gezim Derneğini kurdu.
• 1977 – Konya Kültür ve Gezim Vakfını kurdu.
• Konya’da ulusal ve internasyonal düzeyde Mevlana törenlerini ve sempozyumları gerçekleştirmiş oldu.
• 1968-1977 yılları aralığında Konya Senatörlüğü yapmış oldu.
• Yedi yıl Kültür ve Gezim Bakanlığı Modern Türk Kültür Eserleri Kurulu üyeliği yapmış oldu.

Feyzi Halıcı’nın Eserleri

ŞİİR:

• Bir Aşkın Şiirleri (1947),
• Masmavi (1952),
• İstanbul Caddesi (1956),
• Iyi sabahlar (1957),
• Dinle Neyden (1958),
• Gecenin Bir Yerinde İki Ceylan (düzyazı şiirler, 1966),
• Selçukya’da Aşk (1967),
• Mesnevi’den Bin Bir Beyit (1982),
• Yaşama Luğu (1983),
• Feyzi Halıcı’nın İtalyanca Şiirleri (çev., Anna Masala, 1987),
• Mevlâna Mesnevi 1. Cilt (1992),
• Yaylaya Bir Gelin Geldi (Aşık Fezai mahlası ile, 1998),
• Dörtlemeler 1 (1993),
• Dörtlemeler II (1995),
• Seçme Şiirler (2000),
• Dörtlemeler (tüm dörtlemeler, 1997).

ARAŞTIRMA-İNCELEME-DERLEME:

• Davet’da Yeniler 1962-1963),
• Saz Şairlerinin Diliyle Mustafa Kemal Atatürk (1981),
• Konya, Tarihî, Kültürü Bilimsel Toplantısı (1984),
• Âşık Şem’î: Yaşamı Eserleri (1982),
• Türk Halk Edebiyatı ve Folklorunda Yeni Görüşler I-II (1985),
• Mevlâna (Türkçe-İngilizce, 1981),
• Mevlâna Celalettin Yaşamı, Düşünceleri ve Eserleri (1986),
• Yabancı Yiyecek Uzmanlarınca Türk Mutfağı (1988),
• Halk Şairlerinin Diliyle Yiyecek Destanları (1990),
• Ali Eşref Dede’nin Yiyecek Risalesi (1993),
• Nasreddin Hoca Fıkralarının Şerhi (Mevlevî Şairi Burhan 1994),
• Hünkar Hacı Bektaş Veli’den Özdeyişler (1995),
• Bir Şiirin Hikâyesi (1996),
• Bir Şiirin Hikâyesi II (1999),
• Şiirleşen Bir Ömrün Hikâyesi: Gültekin Samanoğlu (2003).

GEZİ:

• Struga Şiir Akşamları (1982).

ANTOLOJİ:

• Bizim Şairler (1952),
• İstanbul ve Fetih Şiirleri Antolojisi (1953),
• Mevlâna Güldestesi (16 Kitap, 1961-1977),
• Türk Sanat Musikisi Beste ve Saz Eserleri (1977),
• Mevlâna-Yunus Emre-Nasrettin Hoca-Karamanoğlu Mehmet ve Türk Dili (1977),
• Mevlâna ve Yaşama Luğu (1978),
• Mevlâna Sevgisi (1981),
• Konya (1984),
• Birinci Milletlerarası Yiyecek Kongresi (1986),
• Rubailer: Mevlâna Celalettin (1986),
• İkinci Milletlerarası Yiyecek Kongresi (1988),
• Parlamenter Şairler (1990),
• Üçüncü Milletlerarası Yiyecek Kongresi (1990),
• Aşıklar Geleneği ve Günümüz Halk Şairleri (1992),
• Dördüncü Milletlerarası Yiyecek Kongresi (1992),
• Beşinci Milletlerarası Yiyecek Kongresi (1994),
• Şiirden Besteye (G. Samanoğlu ve İ. Parlatır ile, 1994),
• TBMM 75. Yıl Ulusal Egemenlik Destanı Yarışması (1995),
• Yunus’un Yolunda Güldeste (Yunus Emre Kültür Sanat ve Gezim Vakfı ile, 1995),
• Türk Halk Edebiyatı Informasyon Şöleni (TBMM Kültür Sanat Gösterim Kurulu ile, 1995),
• Pera Palas ve Hasan Süzer (1995),
• Pera Palas Gönül Sohbetleri Güldestesi (A. Özdemir ile, 1996),
• Ankara Gönül Sohbetleri Güldestesi (A. Satoğlu ve H. Yurdabak ile, 1996),
• Pera Palas Gönül Sohbetleri II (A. Özdemir ile, 1998),
• Ankara Gönül Sohbetleri II (A. Satoğlu ve H. Yurdabak ile, 1998),
• Üstad Neyzen Hayri Tümer’in Ney Üfleme Metodu (Kültür Bakanlığı ile, 1998),
• Gönül Sohbetleri Güldestesi III (A. Satoğlu, H. Yurdabak ile, 1998),
• Folklor ve Halk Edebiyatı Kongresi (Konya Büyükşehir Belediyesi ile, 23-25 Ekim 1998),
• Pera Palas Gönül Sohbetleri IV (A. Özdemir ile, 1999),
• Konya Şiirleri (1999),
• Gönül Sohbetleri IV (A. Satoğlu ve H. Yurdabak ile, 2000),
• Mevlâna Güldestesi (Bahar Gökfiliz ile, 2000),
• Mevlâna Informasyon Şöleni (2000),
• Kent Şiirleri Güldestesi (B. Gökfiliz ile, 2000),
• Pera Palas Gönül Sohbetleri IV (A. Özdemir ve C. Aslangül ile, 2000),
• Ana Şiirleri Güldestesi (2000),
• Folklor ve Halk Edebiyatı Kongresi (Büyükşehir Belediyesi ile, 27-28 Ekim 2000),
• Folklor ve Halk Edebiyatı Kongresi (Büyükşehir Belediyesi ile, 26-27 Ekim 2001),
• Halk Şairleri Ana Şiirleri Güldestesi (2002).

ÇEVİRİ:

• Doğuda Tatlıcılık (F. Unger’den).

Feyzi Halıcı Şiirlerinden Örnekler

ARZUHAL

Bakışlarımla düğüm düğüm
Sana bir şeyler söyleyebilsem
Sabahlara kadar düşündüğüm
Sana bir şeyler söyleyebilsem

Hani ne bileyim masal benzer biçimde
Sularla haşır-neşir dal benzer biçimde
Bir okunmamış arzuhal benzer biçimde
Sana bir şeyler söyleyebilsem

Bakışlarımız aynı duyguda
Bir besteyi sürüklerken suda
Yarı uyanık yarı uykuda
Sana bir şeyler söyleyebilsem

Desem ki boşluklar bizi sarın
Ardında kalalım hudutların
Diliyle toz-pembe bulutların
Sana bir şeyler söyleyebilsem

Sen yemyeşil baharın burcunda
Mevsim erguvanları avcunda
Gül biten dizlerinin ucunda
Sana bir şeyler söyleyebilsem…

GÜVERCİN

Düşmüş kaleler gibiyim
Bir sözüm vardı söyleyecek
Acı sularda kaldı umudum
En yalın, en güzel, en gerçek

Yok, aşkın aydınlık çağrışımı
Artık hatıralar bile yılgın
Masmavi düşlerin sonrasına
Bu şekilde mi olacaktı ayrılığın?

Sırılsıklam seni baştan yaşarım
Bir yağmur yağmasın hani ipince
Bu şekilde tedirgin mi, mahzun mu olur
Bilemiyorum ah, insan sevince

Bir yayan-yapıldak gelmesi değil
Ne hoş, bu yolların gitmesi sana
Karlı tepelerin ardında mısın?
Duysana, görsene, anlasana…

Düşmüş kaleler gibiyim
Bir sözüm kalmadı söyleyecek
Acı sularda kaldı umudum
En yalın, en güzel, en gerçek.

İSTANBUL CADDESİ

Bu cadde İstanbul Caddesi,
Aziziye minaresinde çifte ezan
Nal sesleri, motor gürültüleri
Içinde kaybolursunuz bazan.

Burası dellal pazarıdır
Eski eşyaların satılmış olduğu
Eli bol oturak alemlerinin
Kayıtsızca anlatıldığı…

Ağzına kadar dolu dükkanlarda.
Duyun ki ne ümitler eridi!
Oturup seyredin şöyle-leyin
Cadde değil, beyaz perde şeridi!

Bir para sesidir duyulmasın
Tekmil kulaklar kirişte.
Teraziler, vitrinler, hanımlar
Alışverişte…

Günbatı tarafınca bizim dükkan
Halı, kilim, çepeçevre yanları.
Karşımızda çitlem çitlem bir otel
Duvarında banka ilanları…

Yolunuz İstanbul caddesine
Düşmez mi bir süre, ne dersiniz?
Pahalılıktan falan konuşur
Bir acı kahvemizi içersiniz…

GÜL, SONBAHAR, SONRA

Bir alev-gül baygın dudaklarında
Düş düş…
Yalnızlık ormanları kuytu
Tüm masallar büyümüş…

Oltalarda mercan balıklar
Yalnızlık denizleri, derin…
Düşünüyorum, kuytu odalarda
Bir güle uzanıyor ellerin…

Bir damla yaş benzer biçimde sıcacık
Bakışlarında eylül bahçeleri…
Bir gül benzer biçimde topluyorum usulca
Uykusuz geceleri…

Bir gül yaprağısın uzakta
Hayal benzer biçimde yok musun, var mısın?
Yalnızım, dertliyim, çaresizim
Duyar mısın?