Namık Kemal Yaşamı Biyografisi Yazınsal Kişiliği ve Eserleri Hakkında Özetlemek gerekirse Özet Informasyon (1840-1888):
Namık Kemal, Türk edebiyatının önde gelen isimlerinden biridir ve doğum yeri Tekirdağ’dır. İlk adı Mehmet Kemal olan yazar, minik yaşta annesini yitirmiştir. Yaşamının erken dönemlerinde, büyükbabası memurluk görevleri sebebiyle değişik bölgelere taşındığı için eğitim yaşamını değişik yerlerde sürdürmüştür. Sanatçı, eğitim yaşamı süresince hususi dersler alarak kendisini geliştirmiştir. Arapça ve Farsça öğrenme mevzusunda da oldukça başarılıydı. Hariciye Nezareti Çeviri Odası’nda kâtip olarak çalışırken, Fransızca öğrenme fırsatı bulmuştur. Bu dil eğitimi onun ileride yazınsal emekleri için mühim bir temel oluşturmuştur.
Kariyeri süresince birçok yazınsal yaratı kaleme almıştır. Bilhassa tiyatro eserleri, toplumsal eleştirileri ve edebiyat dünyasındaki yenilikleriyle ön plana çıkmıştır. Kendisi hem de Osmanlı Devleti’nin modernleşmesi mevzusunda da mühim bir figürdür. Eserlerinde toplumsal değişimi ve reformları savunmuştur. Namık Kemal’in yaşamı, Türk edebiyatı ve toplumsal zamanı için mühim bir yer tutmaktadır. Eğitim hayatındaki zorluklarının üstesinden gelmiş olarak, kendini edebiyata adaması ve toplumsal değişimi savunması onu Türk edebiyatının en saygı duyulan isimlerinden biri haline getirmiştir.
Türk edebiyatının önde gelen isimlerinden biridir ve bir tek edebiyat alanında değil, hem de gazetecilik ve siyasal kariyeriyle de öne çıkmıştır. Kendisi devrin mühim gazeteleri Tasvir-i Efkar ve Muhbir’de yazılar yazmıştır. Bu yazılarıyla toplumsal ve siyasal mevzularda fikirlerini ifade etmiş ve halkın dikkatini çekmiştir. Londra’da Ziya Paşa ile beraber Özgürlük gazetesini çıkardığı dönemde, Namık Kemal’in gazetecilik kariyeri daha da ivme kazanmıştır. Gazetecilik faaliyetleri esnasında ülkesindeki toplumsal ve siyasal gelişimleri takip etmiş, halkın sesi olmuştur.
Siyasal kariyeri süresince da mühim görevler üstlenmiştir. Gelibolu mutasarrıflığı yaparak, mahalli yönetimde vazife almış ve halkın sorunlarını çözmek için çalışmıştır. Sadece, Vatan ya da Silistre adlı oyununun sahnelenmesi sonrasında çıkan vakalar sebebiyle Magosa’ya sürgün edilmiştir. Bu sürgün Namık Kemal’in hayatında mühim bir dönüm noktası olmuştur. Yaşamış olduğu sıkıntılı süreçlerin peşinden affedilmiş ve İstanbul’a geri dönmüştür. Bu süreçte, yazarın mücadeleci kişiliği daha da belirginleşmiştir ve ülkesindeki toplumsal sorunlara karşı daha sert bir tavır almıştır.
Namık Kemal’in yaşamı ve eserleri, Türk edebiyatı ve toplumsal zamanı için mühim bir yer tutmaktadır. Kendisi edebiyat, gazetecilik ve siyasal kariyeri süresince yapmış olduğu çalışmalarla, ülkesindeki toplumsal değişimin öncüsü olmuştur.
Namık Kemal; başlangıçta divan tarzında, bireysel temalı şiirler yazarken Şinasi ile tanışmasının ve yaşadığı dönemdeki olayların etkisiyle siyasal ve toplumsal temalı yeni şiire yöneldi. O da çağdaşı pek çok sanatçı benzer biçimde cemiyet için sanat anlayışı ile yaratı verdi. Vatan, millet, insanlık, hak, hukuk, hürriyet, hakkaniyet, kahramanlık ve cesaret benzer biçimde temaları işleyen sanatçı “Vatan ve Hürriyet Şairi” olarak nitelendi. Hürriyet Kasidesi, Vatan Mersiyesi, Vaveyla (şiir); Vatan ya da Silistre, Zavallı Çocuk, Akif Bey, Celaleddin Harzemşah, Kara Bela, Gülnihal (tiyatro); İntibah, Cezmi (roman); Tahrib-i Harabat, Takip, Renan Müdafaanamesi (yazınsal eleştiri / eleştiri) sanatçının başlıca eserleridir.
Vatan Şairi Namık Kemal Yaşamı Biyografisi Yazınsal Kişiliği ve Eserleri Hakkında Geniş Detaylı Informasyon
Tanzimat Edebiyatı Süreci’nde, gerek şiiri, tiyatrosu, romanı ve öteki eserleriyle ve gerekse kültür değerlerinin süre içinde yorumlanmasına vesile olan faaliyetleri ile en büyük tesir, Namık Kemal’den gelir.
- Namık Kemal’in ilk şiirlerinde Divan Edebiyatı’nın biçim ve muhteva özellikleri görülür. Encümen-i Şuarâ toplantılarında bilhassa Leskofçalı Galip Bey’in en yakın takip edeni olan Kemal, 1862 yılına kadar klasik tarzda şiirler yazmaya devam etti. Bu tarihte Şinasi ile tanışan Kemal’in yaşamı, düşünceleri ve eserleri değişmeye başladı. Bu tarihten itibaren Tasvir-i Efkâr’da gösterim hayatına atıldı.
- Namık Kemal’deki değişme sürecinin ilk merhaleleri, Tanzimat sürecinin karakteristiği olan gazetecilik ile şekillenir. Tasvîr-i Efkâr, Özgürlük, öğrenek benzer biçimde gazetelerde, edebî ve siyasal yayınları ile, halka ve idarecilere mühim bir toplumsal değişikliğin haberini de verir. Edebiyat, halkın menfaatlerini korumada oldukca mühim bir araçtır ve gazete, edebiyatın önde gelen yardımcılarından biridir.
- Tanzimat devrinde oldukca sık karşılaşılan müsavat (eşitlik), uhuvvet (kardeşlik), temeddün (uygarlık) hakkaniyet benzer biçimde kavramlara Namık Kemal tarafınca bir yenisi daha eklendi.
- Namık Kemal’in şiirlerinde bir hitabet (söylev) özelliği görülür. Buna sebep olarak edebiyatı toplumsal problemlere deva arayan bir kurum hüviyetinde görmesini ileri sürebiliriz.
- Namık Kemal, bir tek şiirde değil roman ve tiyatro türlerinde de yeni Türk edebiyatının en büyük temsilcisi sayılır. Tiyatro anlayışı Celâl’in önsözünde açıklanır. Buna gore, Kemal “yararlı” olanı, “eğlendirerek öğretmek” amacı ile tiyatro çalışmalarını yapmıştır.
- Namık Kemal’in romanı, bilhassa ilk yazınsal roman olan İntibah batı ile irtibata geçen aydınlar için yazılmış eserlerden kabul edilir. Namık Kemal, tıpkı tiyatro için söylediği benzer biçimde, romanı “yararlı bir eğlence” olarak görür.
- Kemal’in edebî tenkitleri, kendisinden sonraki edipler için yol gösterici eserlerdendi.
- Tenkitlerinde, roman ve tiyatrolarında gördüğümüz tarih merakı, Osmanlı Zamanı adlı bir eserle birleşerek şairin araştırıcı yanını ortaya çıkarır.
Not:
İki nesil içinde, birinci nesle yakın edebî ölçüler içinde yaratı veren Ahmet Mithat Efendi ve “Beş Paşalar” (Münif, Sadullah, Ahmet Vefik Paşa, Ahmet Cevdet Paşa, Edhem Pertev Paşalar)’ ı da burada zikretmeliyiz. Beşir Fuat, Nabizade Nazım, Muallim Naci ve Direktör Âli Bey’i ise “ikinci nesle” yakın edipler vasfıyla anabiliriz. Bunun yanında Servet-i Fünun edebiyatına geçiş periyodu oluşturan yazarlar içinde bulunan Mehmet Celâl, Mehmet Vecîhî, Mustafa Reşit, Mehmet Tevfîk, Fazlı Necip, Mehmet Müncî, Mehmet Ziver benzer biçimde Ara Nesil sanatkarlarını da, Tanzimat Donemi yazar ve şairlerinden kabul etmekte fayda vardır.
Namık Kemal PDF İndir
BAŞKA BİR KAYNAK
Türk Edebiyatımızın mühim ozan ve yazarlarındandır. Tekirdağ’da dünyaya geldi. Çocukluğu dedesinin yanda, Kars ve Sofya’da hususi dersler alarak geçti. İstanbul’a dönünce Çeviri Odası’na işyar oldu (1863). İbrahim Şinasi ile Tasvir-i Efkâr’da yazılar yazdı. 1865’te aynı gazeteyi çıkardı. Yeni Osmanlılar Cemiyeti üyelerinin sürülme sebebiyle Ziya Paşa ile Paris’e firar etti (1867). Londra’da Ziya Paşa ile Özgürlük gazetesini çıkardı (1868). 1870’de İstanbul’a döndü, mutasarrıf olarak Gelibolu’ya gönderildi. Azledilirler yeniden İstanbul’a geldi. Namık Kemal 1877’de Midilli’ye sürüldü ve 1879’da oraya mutasarrıf oldu. Rodos (1884) ve Sakız (1887) adalarında da aynı görevi yapmış oldu.
Sakız’da öldü. Mezarı Bolayır’dadır. Namık Kemal, Tanzimat Edebiyatı‘nın her türde yaratı veren gür sesli dâva adamı ve şâiridir. Sanatını toplumun hizmetine vermiş, şekil ve ifâde bakımından eski, öz ve ruh yönünden de yeni eserler vermiştir. Eserlerinde özgürlük, vatan, millete hizmet, haksızlıkla harp, hakkaniyet vb. fikirleri dile getirildi. Namık Kemal, dilde ve edebiyatta sadeleşmeyi savundu. Yeni nazım biçimleri denedi. Yazınsalyatımızın batılılaşmasında görevi büyüktür. Şiirleri ilk kere Sadettin Nüzhet Ergun tarafınca toplanıp “Namık Kemal– Hayâtı ve Şiirleri” adı ile yayımlandı (1933).
Namık Kemal’in Eserleri
Piyesleri: 1. Vatan Ya da Silistre (1873), 2. Zavallı Çocuk (1873), 3. Akif Bey (1874), 4. Gülnihâl (1875), 5. Celâleddin Harzemşah (1885), 6. Karabelâ (1910).
Romanları: 1. İntibah (1876), 2. Cezmi (1880).
Eleştiri eserleri: 1. Tahrîb-i Harabat (1885), 2. Tâkib (1885), 3. Renan Müdafaanâmesİ (1962).
Tarih ve biyografi:1. Kanije (1874), 2. Silistre Muhasarası (1874,1946), 3. Osmanlı Tarihi (Yeni baskısı: 1971,1974, üç cilt), 4. Büyük İslam Tarihi (Yeni baskı: 1975), 5. Evrak-ı Perişan (1871), 6. Yavuz Sultan Selim (1968 yeni baskı). Mektuplarını F. A. Tansel “Hususî Mektuplarına Gore Namık Kemal ve A. Hanı id’1 (1949.4 cilt) ile O. F. Akün “Namık Kemal’in Mektupları” (1972) neşretti. Mehmet Kaplan‘ın doktora tezinin mevzuşu da “Namık Kemal Yaşamı ve Eserleri” (1948)’dir. M. N Özön, “Namık Kemal ve İbret Gazetesi” (1938) adlı kitapta makalelerini topladı.