Nakarat:
Dert her yanımı sarmış, ben yaramı saramam
Canım yanar yanar, da ömrüme yanamam
Gel!
Gelme..

Verse 1:
Akrep döner
Hızla ölür saatler
Kaybımı yarama katarım
Yıkanır nehirde kalbim
Israr ile yalana batarım

Vaktim az. kadırma beni
Önüme yamama baharınÜzgünüm, cennetim yok benim
Ölüme varana kadarım

Her gece döküp yüzümü
Saatlerce tavana bakarım
Artık dönmeli devran;
Şeytan kazanamamalı

Kaderin hazana varanı bende;
Yine de yazamam haramı
Üç kuruş kazanmak için
Kelimelerle bozamam aramı

Okuyup bulamadığım huzuru
Bu gece yazarak aradım
Sistem TV ile zehirler;
İster uyuş, kapama kanalı

Uyan, yaşama masalı
Bileğinde prangalar
Dünyanın düzeni böyle;
Fakir çalışır, kral çalar.

Batıyor gibi en derine
Değiyor gibi ellerime
Yanıyor gibi cümle alem
Düşerim ellerine

Nakarat:
Dert her yanımı sarmış, ben yaramı saramam
Canım yanar yanar, da ömrüme yanamam
Gel! Karanlıkta kalamam dünya
Gel! Yalanlarına kanamam dünya

Verse 2:
Güne konuşurum her yazdığımda;
Güzaf ederim gölgelerden
Başım ağrıyor; üç gece boyu yazmışım.
Ah! Sıkılmışım tövbelerden

Yüreğin iksiri pis, biz gibi bin cenneti
Yutar afet-i kör bedenler
Beni bir masaya koyup
Ömrümü üç kuruşa satın alamaz götverenler

Gel,
Gece lanet sistem uyandığınızı görmeden gel
Şehri düzeltemez gece kondu
Mahallelerine dikilen gökdelenler

Susman ölmeden ben
Bilirim yar, yaz bilirim çöl de benden
Gerçek her zaman farklıdır çünkü
Haber bülteninde söylenenden

Yara bere bana hatıra, yalancı yargınızdan
Kalem beri doğru kelam edince yer kayacaktır altınızdan
Ne zaman barış eli uzatsam öldüm
Bir barış şarkımız var
Bir gün çalıcaz kör felekten
On yıldır susturamadınız;
Bıkmıyorum söylemekten

Nakarat:
Dert her yanımı sarmış, ben yaramı saramam
Canım yanar yanar, da ömrüme yanamam
Gel! Karanlıkta kalamam dünya
Gel! Yalanlarına kanamam dünya

Dert her yanımı sarmış, ben yaramı saramam
Canım yanar yanar, da ömrüme yanamam
Gel!
Gelme..