Elimden kayan Günümden çalan Hep onlar oldu Canımı yaktı Sonumdan başımdan Solumdan sağımdan Yanlışa seçildi Boş koyup geçildi Görmesek de…
Ellerimde geldiğim yollar Ve biriktirdiğim tüm rüyalar Karşımda gördüğünüz gibi Sonsuz ve tanımsız Şimdi önümden önümden Işık saçan bu eller…
Yorgun olsam da Suları bulandırıp ardıma bakmadım Koştum yıllarca Geçici heveslerin kalıcı misafiri Bağırıyorsam kime ne Ele ne geçmiş ki…
Geçecek dayan bugünler İzler küçülecek Yaşananlar yavaş yavaştan Anlam kaybedecek Dönüşü yok gibi gelse de Bu fırtına dinecek Sebebi yok…
Gece bir kırk üç uyandım Ayak seslerin Ardından rüyaymış sandım Çınlıyordu seslerin Gece bir kırk üç uyandım Ayak seslerin Ardından…
Esrarengiz duvarlar Bembeyaz odalarda Acıklı bir susamışlık uğruna Hepimizi bitirdiler Sonu gelmez yalanlar Durulmaz kavgalarla Anlamsız bir yaşamışlık uğruna Sevgimizi…
Bilemiyorum yetecek miyim kendime Derinden kanıyorum durdu her şey Bilemiyorum gelecek miyim kendime İçimden doluyorum soldu her şey Bu kuraklığın…
Yaklaşık 4 yıl sonra karşılaşmıştık yeniden Elleri buz gibiydi aklı karmakarışık, duyguları da Çözmek istedim gözünden, uzaklara dalarken Nafile ipin…
Gençliğimi çalsan Yarınıma saysan Anılar ne der Ellerimi tutsan Yüzüme bi baksan Bu hasret biter Bak yine sonbahar Bak yine…
İçindeki aslında Ama hep başkasında Ölümü bugün unuttum ben Dilindeydi sanki ama Çıkmayan nefesti Renkleri dün uyuttum ben Zamansız geliverir…