Tezer Özlü (D: 10 Eylül 1943, Simav, Kütahya – Ö: 18 Şubat 1986, Zürih, İsviçre) Yazar.
Tezer Özlü, 10 Eylül 1943 tarihinde Kütahya Simav’da hayata merhaba dedi. 18 Şubat 1986’da Zürih’te yaşamını yitirdi. Yaşarken yayınladığı üç “değişik” kitabıyla edebiyatımızın fazlaca erken yaşta yitirdiği en örneksiz kalemlerden biri oldu.
Avusturya Kız Lisesi’nde okudu. İlk kitabı olan Eski Bahçe’de 1963’ten beri dergilerde gösterilen öyküleri yer alır. İlk romanı Çocukluğun Soğuk Geceleri, kişinin, çocukluğundan başlayarak içine düşmüş olduğu yaşamın, kimi vakit fiziksel-kaba, kimi vakit inceltilmiş-dolaylı baskılarıyla karşı karşıya kalışını ve yaşamış olduğu ya da “yaşamasına izin verilmek istenmeyen” farklılığını ve uyumsuzluğunu son aşama sarsıcı ve incelikli bir halde işledi.
Yaşamın anlamını arayan ve bu arayışı hayranlık duyduğu üç yazarın (Svevo, Kafka ve Pavese) izlerini ve izleklerini de sürerek sürdüren ikinci roman/anlatısını “Auf den Spuren eines Selbstmords” (Bir İntiharın İzinde) adıyla yazdı. Kitap 1983 Marburg Yazın Ödülü’nü kazanmıştır. Bu kitap, hemen sonra lügatımızda, yazarı tarafınca “Yaşamın Ucuna Seyahat” adıyla çevrildi. Ölümünün peşinden, ilk öykü kitabı, hemen sonra yazdığı öykülerle bir arada “Eski Bahçe-Eski Sevgi” adıyla basıldı.
Gergedan dergisi 13. sayısında yazarın adına hususi bir “fotobiyografi” yayınladı. Kimi günce ve anlatı parçaları ise “Kalanlar” adlı minik bir kitapçıkta toplandı. Kalanlar’daki metinlerin birçoğu Almanca yazılmış ve Sezer Duru tarafınca Türkçeye çevrilmiştir.
Tezer Özlü’nün Eserleri
ÖYKÜ:
- Eski Bahçe (1978)
- Eski Bahçe – Eski Sevgi (ilk öykülere eklenenlerle beraber 1987)
ROMAN:
- Çocukluğun Soğuk Geceleri (1980)
- Auf den Spuren eines Selbstmords (Bir İntiharın İzinde 1983)
- Yaşamın Ucuna Seyahat (1984)
GÜNCE VE ANLATI:
SENARYO:
- Vakit Dışı Yaşam (2000)