Vişne Bahçesi – Anton Çehov
Karakterler
Lyubov Andreyevna Ranevskaya: Çiftlik Sahibidir. Kırk beş yaşlarında sakin tabiatlı feodal bir ailenden gelen aristokrat bir hanımdır.
Anya: Lyubov Andreyevna’nın kız evladıdır. Kibar, duyarlı ve duygusal ve saf karakterli ve hemen hemen on yedi yaşındadır.
Varya: Lyubov Andreyevna’nın evlatlık kız evladıdır. Yirmi dört yaşlarında olmasına karşın erken olgunlaşmış bir kızdır
Leonid Andreyeviç Gayev: Lyubov Andreyevna’nın Ağabeyidir. Orta yaşlı geveze pinpon oynamayı seven geveze aristokrat bir adamdır.
Pyotr Sergeyeviç Trofimov: Üniversite öğrencisidir. Otuz yaşlarında felsefeye oldukça düşkündür.
Yermolay Alekseyeviç Lopahin: Tüccardır. Orta yaşlı, akıllı, paraya ehemmiyet veren burjuvaları temsil eden bir tiptir.
Boris Borisoviç Simeonov Pişçik: Öteki çiftlik sahibidir. Köylü olmasına karşın burjuva olmaya niyetlenen bir adamdır.
Şarlotta İvanovna: Mürebbiye
Dunyaşa: Hizmetçi
Firs: Uşak
Mevzusu
Vişne Bahçesi, ülkedeki değişen toplumsal, politik ve ekonomik düzenin gerçeğiyle yüzleşemeyen aristokrat bir ailenin acıklı bir portresidir. İçinde büyük bir kiraz bahçesinin bulunmuş olduğu aile çiftliği borçlarından dolayı satılması ve akabinde oluşan vakalar mevzu edinir.
Vişne Bahçesi Özeti
Senelerdir Paris’te olan Lubov Andreyevna sevgilisi tarafınca aldatılarak oldukça borca girer ve borçları karşılığında satılan evini ve kiraz bahçesini kurtarmak için Rusya’ya döner.
Aristokrat bir hanedanın son üyeleri olan Ranevskaya ailesi, üretmeyi unutan sadece tüketim alışkanlıklarını sürdüren ve bundan dolayı servetlerini tüketen insanlardan oluşur. Aile şimdi borç içinde ve son servetleri kiraz bahçeleriyle çevrili çiftlikleri. Sadece borçlar sebebiyle bu çiftlik de satılmaya başlanır. Aile üyeleri midelerini dolduracak kadar para bulamazken, parti vermekten de geri durmak istemezler. Parlak geçmişlerini devamlı bilir ve anarlar, sadece son varlıklarını korumak için bir adım atamazlar.
Eskiden yoksul bir köylünün oğlu olan ve bu evin ve çiftliğin çalışanı olan Lopahin, şimdi varlıklı bir tüccar olmuştur ve bu işe yaramaz kiraz bahçesini satın alarak para kazanmaya kararlıdır. Aile fertleri, uzun süredir devam eden alışkanlıklarını sürdürerek, üretmekten ve çalışmaktan habersiz bir halde yaşamaya devam etmektedir. Çiftlik sahipleri hala çocukluk anıları ve alışkanlıklarıyla yaşamakta, çalışmaya, üretmeye ve ticarete dayalı yeni bir hayata uyum sağlayamamaktadır. Dış dünyadaki değişimlerden habersiz olan bu insanoğlu, dış dünyaya kapılarını kapatmış ve servetlerinin son kalıntılarını tüketmekle meşguldürler. Sadece dış dünyadaki değişiklik ve gelişmeler yalnız kiraz bahçelerini değil eski yaşam biçimlerini de ortadan kaldırmaya adım atmıştır. Sadece gelişmelerden habersiz yaşarlar ve bu şekilde hayatlarına devam edebileceklerini düşünürler.
L. Andreyevna ve adam kardeşi, evi kurtarmak için bir çözüm arar. Lopahin onlara kiraz bahçelerini kesmelerini, arsaya yazlık ev yapmalarını ve kulübeyi kiralamalarını tavsiye eder. Sadece tavsiye edilen bu çözümü de kabul etmezler. Sadece sonunda kiraz bahçesi satılır ve Lopahin çiftliğin yeni sahibi olur.
Kısa Bilgiler
- Vişne Bahçesi dünyanın dört bir yanında 1904’ten beri onlarca defa sergilendi. Anton Çehov 44 senelik oldukça kısa bir yaşam sürdürmüş olmasına karşın, Rusya’da toplumsal anlamda mühim ve köklü değişimler yaşanmış olan bir dönemde yaşadı.
- Vişne Bahçesi’nde Çehov, Rusya’nın tarihini, kolay bir hikâye görünümünde, bayağı insanların hayatlarına yansıttı.
- Yazar genel kanının aksine, Vişne Bahçesi’ni dramdan ziyade güldürü hatta yer yer fars olarak tanımladı.
Vişne Bahçesi – Kitap Açıklaması
Rusya’da 19. yüzyılın ortalarında toprak köleliği kaldırılmış, burjuvazi yükselişe geçmiştir. Vişne Bahçesi ülkede değişen toplumsal, politik ve ekonomik düzenin gerçekliğiyle yüzleşemeyen aristokrat bir ailenin acıklı portresidir. İçinde büyük bir vişne bahçesinin bulunmuş olduğu aile çiftliğinin borçlar sebebiyle satılması söz mevzusudur. Çiftlik sahiplerinin çocukluk anılarıyla beraber, vişne bahçeleri de geçmişte kalmıştır artık. Yeni seviye karşısında emin davranıp mülklerini ellerinde tutmaktan acizdirler. Vişne Bahçesi, 1904 senesinde Moskova Sanat Tiyatrosu’nda Stanislavski tarafınca sahneye kondu. Çehov yapıtının “güldürü, hatta yer yer fars” bulunduğunu vurgulasa da, Stanislavski oyunu “trajedi” olarak ele almakta ısrar etmişti. Stanislavski o güne dek aşırı duygusal olan Rus tiyatrosuna organik ve gösterişten uzak bir ifade getirmesiyle ünlenmiş olsa da, Çehov’un kendi oyunları için istediği yalınlığı ve doğallığı yakalayamamıştı.
